مشکلات ریز ودرشت بیرونی و درونی دفاتر کم نیستند. مسایلی که گریبان دفاتر را گرفته‌اند تا برای استقرار، حفظ جایگاه کنونی و پارجا بودن ناچاریم با آنها مقابله کنیم. این مسایل اگر مهمترین مسایل ما نیستند متاسفانه اولین مسایل ما هستند.
اموری مانند اسناد خودرو، تبیین صلاحیت انحصاری و ایستادگی در هجومی هدفدار که گاهی، با کمک گماشتگان داخلی و همکارنما، انجام می‌شود
گویی اجازه نمی‌دهد تا سردفتران و کانون‌های تهران و استان‌ها
به آینده باندیشند.
اما مهمترین پرسش این است که در آینده دفاتر در کجای توسعه ایستاده‌اند؟ نقش دفاتر و کارکرد انها در آینده چیست؟
اینها پرسش‌هایی گاه نگران کننده است. با توجه به الکترونیکی شدن روابط و معاملات و تدوین مقررات ملی و موافقت نامه‌ها و عهدنامه‌های بین المللی درخصوص نظم دهی تجارت‌های بین المللی و الکترونیکی، پیش بینی فضای مطمئن اسناد الکترونیکی و غیر قابل خدشه بودن آنها ،یک پرسش را مطرح می‌کند:
آیا نیازی به مداخله شخصی بنام سردفتر ونهادی بنام دفترخانه در اینده احساس می‌شود؟
به نظر می‌رسد در دوره‌های آینده مدیریت کانون سردفتران باید جایگاه سردفتران و کانون، باز تعریف شود. شیوه تدوین اسناد با توجه به مقرررات دولت الکترونیک باید باز تعریف شود
رسالت مدیران آینده، تبیین جایگاه جدید سردفتری و تعریف دوباره از سردفتر است.
