خانمهای مشمول قانون کار در ۹ حالت میتوانند بازنشسته شوند که در ادامه به دکر آنها میپردازم:
- بازنشستگی با ۴۵ سال سن و ۳۰ سال سابقه
- بازنشستگی با ۵۵ سال سن و حداقل ۲۰ سال سابقه
- بازنشستگی با ۲۰ سال سابقه و ۴۲ سال سن برای مشمولین قانون کار
- بازنشستگی با ۲۰ سال سابقه متوالی یا ۲۵ سال سابقه متناوب در مشاغل سخت و زیانآور
- بازنشستگی با ۲۰ سال سابقه بدون شرط سنی برای جانبازان
- داشتن حداقل ۲۰ سال سابقه و ۴۵ سال سن برای معلولان عادی
- داشتن ۳۵ سال سابقه بدون شرط سنی
- داشتن ۵۵ سال سن با حداقل۱۰ سال سابقه متناسب با سنوات پرداخت حقبیمه؛ در این حالت بیمهشده میتواند با ۱۰ سال سابقه و بیشتر تا ۲۰ سال، درخواست بازنشستگی کند که مستمری وی به میزان سنوات پرداخت حقبیمه خواهد بود (بین ۱۰ تا ۲۰ روز حقوق). در این صورت ماده ۱۱۱ قابل اجرا نیست و چنانچه حقوق وی از حداقل پایینتر باشد، مستمری تا حداقل حقوق افزایش نمییابد.
- بانوانی که سن آنها به ۵۵ سال رسیده، ولی زیر ۱۰ سال سابقه دارند میتوانند با پرداخت حقبیمه سنوات کسری تا ده سال سابقه، با ده روز حقوق بازنشسته شوند که در این صورت نیز چنانچه حقوق آنها از حداقل حقوق مصوب شورای عالی کار کمتر باشد، ترمیم نخواهد شد.
– امروز با خود میاندیشیدم که اگر صندوق بیمه و بازنشستگی کانون سردفتران و دفتریاران در تنطیم اییننامه نیم نگاهی به قوانین بالادستی داشت شاید من میتوانستم به زودی بازنشسته شده و باقیمانده عمر را فارغ از استرس و نگرانیها و بایدها و نبایدها و دستورات فرا قانونی و پایبند الکترونیکی اثر انگشت، با ارامش طی نمایم.