دفاتر اسناد رسمی دوران وانافزای بی توجهی در امر تامین معیشت را در برزخ سکوت سر می کنند و تاول دردناک تورم و افزایش هزینه های زندگی بر دلشان سنگینی می کند و در تحمل اینهمه بی مهری و جفا طاقت فرسا و یافتن چتر حمایتی نومید گشته اند.
خیل عظیمی از دفاتر اسناد رسمی حتی قادر به تامین هزینه های دفتر خود نیستند و جای تاسف دارد که متولیان و متصدیان دفاتر با توجه به آمار و ارقام و درامدها و سنگینی هزینه ها ، حقیقت امر را میدانند و می بینند ولی دریغ از درک وقایع و انچه میتواند در این صنف شریف اتفاق بیفتد ، همچنان سکوت کرده اند وضعیت اسفناک معیشتی در این زمان و بی توجهی زعمای قوم ، این نگرانی را تقویت میکند که سردفتران ناتوان از تامین معیشت خویش برای تامین حداقل درآمد، اندک اندک پایبندی خود به مقررات و اخلاق حرفه ای را از دست بدهند و نتیجه این بی تدبیری ها موجب تزلزل جایگاه و اعتبار منصب کتابت گردد
در عجبم که در این وانفسای بحران معیشت چرا این بی توجهی با سکوت و سکون خود ما همراه و به گلایه ها بسنده میکنیم و دریغ از چند سطر اعتراض کتبی همگانی برای رفع این معضل عظیم و هشداری به مسئولین که ما نیز به عنوان شهروندان این نظام دارای حق و حقوقات قانونی و شرعی هستیم
انچه امروزه موجب شده که دفاتر قادر به کسب درامد معقول برای گذران زندگی و امرار معاش خود نباشند عدم توجه به افزایش تعرفه حق التحریر بعداز یک دوره بلند مدت ۴ ساله با توجه به نرخ تورم و افزایش سرسام اور هزینه هاست.
صرفنظر از بی توجهی به این صنف مظلوم و فقدان قوانین و مقررات به روز و کارامد در این حوزه ، وضعیت تاسف بار معیشتی و امرار معاش سران دفاتر و دفتریاران است که موجب بروز زمینه فساد و موجبات انحراف ایشان از مقررات قانونی و به خطر افتادن بهداشت حقوقی جامعه را فراهم خواهد ساخت و چنانچه در اسرع وقت نسبت به تعدیل حق التحریر دفاتر با توجه به نرخ تورم افسار گسیخته و هزینه های کمرشکن تدبیر عاقلانه ای صورت نگیرد و یا با افزایش صلاحیت ایشان، مرهمی بر زخم این فرهیختگان مظلوم و فراموش شده گذاشته نشود طولی نخواهد کشید که درمان نیز متعذر و برای نظام نیز هزینه بر خواهد شد
لذا معتقدیم که علاج واقعه قبل از وقوع باید نمود.
در میان اعضای صنف این سوال مطرح است که هیئت مدیره کانون سردفتران تاکنون برای مقابله با این معضل چه اقداماتی انجام داده و تا چه حد پیگیر بوده است؟ آیا اگر اقداماتی صورت گرفته، کافی و وافی بوده یا با تسامح همراه بوده است؟ اگر مدعی دلسوزی و خواهان حفظ شأن جامعه کاتبین هستند چرا به عنوان منتخبین در مقابل این همه ظلم و هجمه سکوت یا حداقل منفعل عمل نموده اند
وظیفه کانون سردفتران و دفتر یاران است که به جای سکوت و انفعال در امور صنفی و حرفه ای به عنوان مدافعان حقوق صنفی به طور جدی و پیگیر وارد کار زار مطالبات شده و واژه نمایندگی کاتبین را معنای نوین بخشند در غیر اینصورت زمانی که دلزدگی ها و ناامیدی از مدیران‌منتخب به اوج برسد ، کانون سرمایه های انسانی و پشتیبانی و قدرت خویش را از دست خواهد داد.
علت سکوت و عدم کارآیی لازم هیئت مدیره را باید در دور شدن ساختار قدرت کانون از جامعه کاتبین بالعدل جستجو کرد ، آزادمنشی و وابستگی هیئت مدیره نقش مهمی در پیگیری مطالبات صنفی ایشان دارد نمایندگی جامعه کتابت گرچه ارزشمند است ولیکن ارزش محافظه‌کاری و مهر سکوت بر لب زدن از برای چند روزی باقی ماندن بر مسند نمایندگی و قدرت و میز را ندارد
آیا زمان ان نرسیده که جامعه کتابت با داشتن نمایندگانی توانا و پویا دست بدست هم دهند و نگذارند حقوق حقه صنف اینچنین مورد بی توجهی و بی مهری قرار گیرد؟ و هر چهار سال یک بار نگران و مضطرب، منتظر نیم نگاه مسئولین باشد؟
