چکیده
برای فعالیت نمودن در دنیای ارز دیجیتال و بلاکچین، ضروری است با مفاهیم اولیه مربوط به آنها آشنا باشیم. اگر بلاکچین را انقلابی در دنیای فناوری بدانیم، شاید خیلی غلو و بزرگ‌نمایی نکرده باشیم. در اوایل، تنها کاربرد این فناوری، ایجاد شبکه‌های پولی غیرمتمرکز و توزیع شده بود، اما با گذشت زمان و درک بیشتر پتانسیل بسیار بالای بلاکچین، اقبال بیشتری نسبت به کاربردهای آن در صنایع مختلف پیدا شد. امروزه شرکت‌های زیادی با دریافت بودجه‌های کلان، مشغول مطالعه بر روی کاربردهای بلاکچین در حوزه‌ها و صنایع مختلف هستند. با این حال، پراستفاده‌ترین زمینه برای بلاکچین، صنعت رمز ارزها (کریپتوکارنسی)[۱] است. نگاه این ترجمه به مفاهیم اولیه بلاکچین و ارز دیجیتال می‌باشد.
به محض شروع فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال، با انبوهی از اصطلاحات رو به رو خواهیم شد که درک بیشتر آنها اغلب دشوار به نظر می‌رسد. مشکل دیگری که پیش روی خواهیم داشت، درک ارتباط بین مفاهیم و برقرار کردن اتصال درست بین آنها است.
انجام تراکنش‌های مالی نیازمند نگهداری اطلاعات است. با ذخیره‌سازی موجودی کاربران و نگهداری سابقه تراکنش‌ها یک سیستم مالی پابرجا می‌ماند. شرکت‌هایی نظیر پی پال[۲]، حسابداری و نگهداری اطلاعات مشتریان را به صورت شخصی و متمرکز انجام می‌دهند. به همین دلیل است که در شناخت مفاهیم اولیه بلاکچین و رمز ارز، درک مفهوم نظام «متمرکز» و «غیر متمرکز» حائز اهمیت فراوان است.
در نظام‌های متمرکز، شخص، گروه، شرکت یا سازمان مشخصی، در مقام کنترل‌کننده و اداره‌کننده آن قرار دارد. همه تصمیم‌گیری‌ها توسط آن شخص، گروه، شرکت یا سازمان انجام شده و قدرت مطلق به شمار می‌رود. به همین دلیل، فقط این شخص، گروه، شرکت یا سازمان حق دخل و تصرف در شبکه را دارد. مثلا نظام بانک مرکزی یک کشور، به راحتی می‌تواند بدون توجه به آینده جامعه و مشکلات ناشی از تورم، اقدام به چاپ بی‌رویه پول کرده یا حساب افرادی را مسدود کند.
اما در مفاهیم پایه‌ای بلاکچین و ارز دیجیتال، ما با سیستم‌های غیرمتمرکز رو‌به‌رو هستیم که این روزها اغلب به کمک این فناوری پیاده‌سازی می‌شوند. در این پایگاه‌های داده‌ای، اطلاعاتی نظیر تراکنش‌های مالی در شبکه یک رمز ارز، به طور غیرمتمرکز ثبت می‌شوند و به جای یک کپی از دفتر کل (پایگاه داده) در بخش خصوصی، هزاران نفر از مردم در سراسر جهان نسخه‌ای از داده‌ها را در کامپیوتر نگهداری نموده و به طور مستمر دفاتر کل خود را به منظور دریافت جدیدترین به‌روزرسانی‌ها و اطمینان از همگام بودن با سایر کاربران، با هم مقایسه و یکسا‌ن‌سازی می‌کنند. به لطف این کار، از تقلب در اسناد و تغییر یا حذف اطلاعات جلوگیری خواهد شد.
کلید واژه: بلاکچین، رمز نگاری ارز، توکن‌های غیر قابل تعویض، کدهای در هم ریخته (هش)، دفتر کل توزیع شده.
بلاکچین چیست؟
بلاکچین یک پایگاه داده یا دفتر کل توزیع شده است که بین گره‌های یک شبکه کامپیوتری به اشتراک گذاشته شده است. به عنوان یک پایگاه داده، یک بلاکچین اطلاعات را به صورت الکترونیکی در قالب‌های دیجیتالی ذخیره می‌کند. بلاک‌چین‌ها بیشتر به خاطر نقش حیاتی خود در سیستم‌های ارزهای دیجیتال (مانند بیت‌کوین)، برای حفظ یک رکورد امن و غیرمتمرکز تراکنش‌ها شناخته می‌شوند. نوآوری در بلاکچین این است که وفاداری به متن و امنیت رکورد داده‌ها را تضمین می‌کند و بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد، می‌تواند فرآیند اعتماد سازی را ایجاد کند.
یکی از تفاوت‌های بنیادین بین یک پایگاه داده معمولی و یک بلاکچین، نحوه ساختار داده‌ها است. بلاکچین یک زنجیره بلوکی اطلاعات را با هم در گروه‌هایی جمع‌آوری می‌کند (به نام بلوک‌ها)، که مجموعه‌ای از اطلاعات را در خود نگه می‌دارند. بلوک‌ها دارای ظرفیت‌های ذخیره‌سازی خاصی هستند و هنگامی که پر می‌شوند، بسته شده و به بلوک پرشده قبلی متصل می‌شوند و زنجیره‌ای از داده‌ها را تشکیل می‌دهند که نام آن زنجیره بلوکی است. تمام اطلاعات جدیدی که به دنبال آن بلوک تازه، اضافه شده است در یک بلوک جدید تشکیل می‌شود که پس از پر شدن به زنجیره بعدی اضافه می‌گردد. [۳]
نحوه کار یک بلاکچین چگونه است ؟
یک پایگاه داده، معمولا داده‌های خود را در جداول جای می‌دهد. در حالی که یک بلاکچین، همان‌طور که از نامش پیداست، داده‌های خود را در تکه‌هایی (به نام بلوک) که در کنار هم قرار گرفته اند، جای داده و ساختار سازی می‌کند. این ساختار داده، به طور ذاتی یک جدول زمانی برگشت ناپذیر از داده‌ها را در زمانی که در ماهیت غیرمتمرکز پیاده‌سازی می‌شود، ایجاد می‌کند. هنگامی که یک بلوک پر می‌شود، تبدیل به سنگواره (قفل) شده و بخشی از این جدول زمانی می‌گردد. به هر بلوک که در زنجیره زمانی به زنجیره اضافه می‌شود، یک برچسب زمانی دقیق (مهر زمانی) خورده می‌شود.
هدف بلاکچین این است که اجازه دهد تا اطلاعات دیجیتال ثبت و توزیع شود، اما ویرایش نگردد. به این ترتیب، بلاکچین، پایه و اساس دفاتر غیرقابل تغییر بوده یا سوابق تراکنش‌هایی را ایجاد خواهد کرد که نمی‌توان آنها را تغییرداده، حذف نمود یا از بین برد. به همین دلیل است که زنجیره‌های بلوکی، به نام فناوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) نیز شناخته می‌شوند.
بلاکچین نخستین بار، به عنوان یک پروژه تحقیقاتی در سال ۱۹۹۱ پیشنهاد شد. مفهوم بلاکچین قبل از اولین کاربرد گسترده آن در سال ۲۰۰۹ استفاده شد (بیت‌کوین، در سال ۲۰۰۹). در سال‌های پس از آن، استفاده از بلاکچین از طریق ایجاد ارزهای دیجیتال مختلف، برنامه‌های کاربردی مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) و قراردادهای هوشمند، گسترش یافته است.[۴]
عدم تمرکز بلاکچین
تصور کنید که یک شرکت، مالک یک مزرعه (شبکه‌ای با ده هزار رایانه) می‌باشد که به منظور نگهداری پایگاه داده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد که تمام اطلاعات حساب مشتریان خود را در آن نگهداری می‌کند. این شرکت دارای یک ساختمان انبار است که تمامی این رایانه‌ها را زیر یک سقف قرار داده و کنترل کامل هر یک از این رایانه‌ها و تمامی اطلاعات موجود در آنها را در اختیار دارد. با این حال، این کار یک نقطه شکست و سوالی را به ذهن متبادر می‌سازد. اگر برق این مزرعه قطع شود چه اتفاقی برای این مزرعه می‌افتد؟ اگر اتصال اینترنت آن قطع شود، تکلیف چیست ؟ اگر آتشی به آن انبار بیافتد، چه کار باید کرد؟ اگر یک کاربر بد (هکر)، با یک کلید همه چیز را پاک کند، چه می‌بایست نمود؟ در تمامی این صورت ها، داده‌ها از بین رفته یا خراب می‌شوند.
کاری که یک بلاکچین انجام می‌دهد، این است که اجازه می‌دهد تا داده‌های نگهداری شده در آن پایگاه داده‌ها، در بین چندین گره شبکه در مکان‌های مختلف پخش شوند. این موضوع نه تنها باعث ایجاد ارتقای شبکه می‌شود، بلکه امنیت داده‌های ذخیره‌شده در آن را نیز حفظ می‌کند. اگر کسی بخواهد رکوردی را در یک نمونه از پایگاه داده‌ها تغییر دهد، گره‌های دیگر تغییر نخواهند کرد و در نتیجه از اقدامات یک کاربر بد (هکر) جلوگیری می‌کند. اگر یکی از کاربران رکورد تراکنش‌های بیت‌کوین را دست‌کاری کند، همه گره‌های دیگر به یکدیگر ارجاع می‌دهند و به راحتی گره با اطلاعات نادرست را مشخص می‌کنند. این سیستم به ایجاد نظم دقیق و شفاف از رویدادها کمک می‌کند. به این ترتیب، هیچ گره منفردی در شبکه نمی‌تواند اطلاعات ذخیره شده در آن را تغییر دهد.
به همین دلیل، اطلاعات و تاریخچه (مانند تراکنش‌های یک ارز دیجیتال)، برگشت ناپذیر است. چنین رکوردی می‌تواند فهرستی از تراکنش‌ها (مانند ارزهای دیجیتال) باشد، اما این امکان برای یک بلاکچین نیز وجود دارد که اطلاعات مختلفی مانند قراردادهای حقوقی، احراز هویت‌های دولتی یا موجودی محصول یک شرکت را در خود ذخیره نماید.[۵]
شفافیت
به دلیل ماهیت غیرمتمرکز بیت‌کوین بلاک‌چینی، همه تراکنش‌ها را می‌توان با داشتن یک گره شخصی با استفاده از کاوشگرهای بلاکچین به‌طور شفاف مشاهده نمود، بلاکچین به هر کس این اجازه را می‌دهد تا تراکنش‌ها را به صورت زنده ببیند. هر گره دارای کپی مخصوص به خود از زنجیره است که با تایید و اضافه شدن بلوک‌های جدید به روز می‌شود. این گفته، بدین معناست که اگر اراده نمایید، می‌توانید بیت‌کوین را هر کجا که می‌رود، ردیابی کنید.
به عنوان مثال، در گذشته صرافی‌ها هک می‌شدند و کسانی که بیت‌کوین‌ها را در صرافی‌ها نگه می‌داشتند، همه چیز خود را از دست می‌دادند. در حالی که امروزه ممکن است هکر کاملا ناشناس باشد، بیت‌کوین‌هایی که آنها استخراج می‌نمایند، به راحتی قابل ردیابی هستند. اگر بیت‌کوین‌هایی که در برخی از این هک‌ها به سرقت رفته‌اند، جابه‌جا شوند یا در جایی خرج شوند، مشخص می‌شود.
البته، سوابق ذخیره شده در بیت کوین بلاک‌چینی (و همچنین اکثر موارد دیگر) رمزگذاری شده است. به این معنا که فقط صاحب رکورد می‌تواند آن را رمزگشایی کند تا هویت خود را آشکار سازد (با استفاده از یک جفت کلید عمومی مخصوص). در نتیجه، کاربران بلاکچین با حفظ شفافیت، می‌توانند ناشناس باقی بمانند.[۶]
بیت‌کوین در مقابل بلاکچین
فناوری بلاکچین، برای اولین بار در سال ۱۹۹۱ توسط استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتتا مطرح شد. دو محققی که می‌خواستند نظامی را پیاده سازی کنند تا در آن، مُهرهای زمانی اسناد دست‌کاری نشود. اما تقریبا دو دهه بعد، با راه اندازی بیت‌کوین در ژانویه ۲۰۰۹، بلاکچین اولین کاربرد واقعی خود را نمودار ساخت.
پروتکل بیت‌کوین بر روی یک بلاکچین ساخته شده است. ساتوشی ناکاموتو، خالق نام مستعار بیت‌کوین، در یک مقاله تحقیقاتی که ارز دیجیتال را معرفی می‌کند، از آن به عنوان « نظام نقدی الکترونیکی جدید که کاملا همتا به همتا و بدون دخالت شخص ثالث قابل اعتماد می‌باشد» یاد کرد.
نکته کلیدی را که می‌بایست در اینجا درک کرد، این است که بیت‌کوین صرفا از بلاکچین به عنوان وسیله‌ای برای ثبت شفاف دفتر کل پرداخت‌ها استفاده می‌کند، اما در عالم تئوری، بلاکچین می‌تواند برای ثبت تغییرناپذیر هر تعداد نقطه داده، مورد استفاده قرار گیرد. همان‌طور که در بالا به آن اشاره شد، بلاکچین می‌تواند به شکل معاملات هوشمند، رای دادن در یک انتخابات، موجودی محصولات، احراز هویت‌های ایالتی، اسناد مربوط به خانه‌ها و موارد دیگر تحقق یابد.
در حال حاضر، ده‌ها هزار پروژه به دنبال پیاده‌سازی بلاک‌چین‌ها به روش‌های مختلف برای کمک به جامعه، به غیر از ثبت تراکنش‌ها هستند. (شاهد مثال، به عنوان راهی برای رای دادن ایمن در انتخابات دموکراتیک است)
ماهیت تغییر ناپذیری بلاکچین به این معنا است که رای گیری تقلبی بسیار دشوارتر می‌شود. مثلا یک نظام رای گیری، می‌تواند به این گونه عمل کند که برای هر یک از شهروندان یک کشور، یک ارز دیجیتال یا یک توکن صادر شود. سپس به هر نامزد، یک آدرس کیف پول اختصاص داده شده و رای دهندگان می‌توانند توکن یا رمز خود را به آدرس نامزد دلخواه خود، ارسال کنند. ماهیت شفاف و قابل ردیابی بلاکچین هم نیاز به شمارش آرای انسانی و هم توانایی کاربران بد (هکر) را برای دست‌کاری در برگه‌های رای فیزیکی از بین می‌برد.[۷]
بلاکچین در مقابل بانک ها
بلاک‌چین‌ها به عنوان یک نیروی مخرب در بخش مالی و به ویژه در کارکردهای پرداخت و بانکداری معرفی شده‌اند. با این حال، بانک‌ها و بلاک‌چین‌های غیرمتمرکز بسیار متفاوت از یکدیگر هستند.
برای اینکه ببینیم چگونه یک بانک با بلاکچین تفاوت دارد، اجازه بدهید تا یک نظام بانکی را با اجرای بلاکچین توسط بیت‌کوین مقایسه کنیم.[۸]
الف – از منظر ساعات کاری:
بانک‌ها: بانک‌های معمولی از ساعت ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر در روزهای کاری باز هستند. برخی از بانک‌ها در تعطیلات آخر هفته، اما با ساعات کاری محدود نیز باز می‌باشند. همه بانک‌ها در تعطیلات بانکی، بسته خواهند بود.
بیت‌کوین: در هر ۲۴ ساعت از روز و هفت روز و تمامی مدت سال باز هستند.[۹]
ب – از جنبه کارمزد تراکنش:
بانک‌ها:
۱- پرداخت با کارت: این کارمزدها بر اساس هر کارت متفاوت است و مستقیما توسط کاربر پرداخت نمی‌شود. کارمزد توسط فروشگاه‌ها به پردازنده‌های پرداختی، پرداخت می‌گردد و این کارمزد معمولا به ازای هر تراکنش دریافت می‌شود. اثر این کارمزد، گاهی اوقات می‌تواند باعث افزایش قیمت تمام شده کالا و خدمات گردد.
۲- چک بانکی: بسته به بانک شما، می‌تواند بین یک تا ۳۰ دلار هزینه داشته باشد.
۳- تسویه حساب خودکار بانکی: هزینه انتقال تسویه حساب خودکار در هنگام ارسال به حساب‌های خارجی، تا ۳ دلار است.
۴- درگاه بانکی: انتقال از طریق درگاه داخلی (wire)، می‌تواند تا ۲۵ دلار هزینه داشته باشد. نقل و انتقالات از طریق درگاه خارجی (wire)، می‌تواند تا ۴۵ دلار هزینه داشته باشد.
بیت‌کوین: دارای کارمزد تراکنش‌های متغیری است که توسط ماینرها و کاربران تعیین می‌شود. این هزینه می‌تواند بین صفر تا ۵۰ دلار باشد، اما کاربران می‌توانند تعیین کنند که مایل به پرداخت چقدر از هزینه‌ها هستند. این عمل، یک بازار باز و رقابتی را ایجاد می‌کند تا در آن اگر کاربر کارمزد خود را خیلی کم تعیین کند، ممکن است با چنین کارمزدی (کارمزد کم)، تراکنش او پردازش نشود.[۱۰]
ج – از لحاظ سرعت تراکنش:
بانک‌ها:
۱- پرداخت‌های کارتی: ۲۴ – ۴۸ ساعت ۲- چک ها: ۲۴ – ۷۲ ساعت برای تسویه حساب چک‌ها ۳- تسویه حساب خودکار بانکی: ۲۴- ۴۸ ساعت ۴- درگاه پرداخت: ظرف ۲۴ ساعت، مگر در درگاه‌های پرداخت بین‌المللی ۵- انتقالات بانکی: معمولا در آخر هفته‌ها یا تعطیلات بانکی پردازش نمی‌شوند.
بیت‌کوین: تراکنش‌های بیت‌کوین می‌توانند در زمان کمتر از ۱۵ دقیقه و بیش از یک ساعت صورت پذیرد (بسته به ازدحام شبکه دارد).[۱۱]
قواعد ناظر بر شناخت مشتریان:
بانک‌ها: حساب‌های بانکی و سایر محصولات بانکی نیازمند رویه‌های «شناخت مشتریان» (KYC) می‌باشد. بدین معنا که بانک‌ها باید قبل از افتتاح حساب، هویت مشتری را ثبت کنند.
بیت‌کوین: هر کسی یا هر چیزی می‌تواند بدون هیچ مدرک شناسایی در شبکه بیت‌کوین شرکت کند. از لحاظ نظری، حتی یک موجود مجهز به هوش مصنوعی نیز می‌تواند در آن شرکت کند.[۱۲]
سهولت نقل و انتقالات:
بانک‌ها: احراز هویت با محور موضوعات دولتی، یک حساب بانکی و تلفن همراه، حداقل الزامات برای نقل و انتقالات دیجیتال در بانک‌ها می‌باشند.
بیت‌کوین: یک اتصال اینترنت و تلفن همراه از حداقل الزامات در بیت‌کوین هستند.[۱۳]
بایگانی اموال
اگر زمانی را در دفتر بایگانی محلی خود سپری کرده اید، می‌دانید که روند ثبت حقوق مالکیت بر اموال، هم سنگین و هم ناکارآمد است. امروزه، یک سند فیزیکی باید به یک کارمند دولت در اداره ثبت محلی سپرده شود، جایی که به صورت دستی در پایگاه داده مرکزی و نمایه عمومی شهرستان وارد می‌شود. در مورد اختلاف مالکیت، دعاوی مالکیت باید با شاخص عمومی تطبیق داده شود.
این فرآیند نه تنها پرهزینه و وقت گیر است، بلکه مستعد خطای انسانی نیز می‌باشد که در آن هر نادرستی، ردیابی مالکیت دارایی را کارآمدتر می‌کند. بلاکچین این پتانسیل را دارد که نیاز به اسکن اسناد و ردیابی فایل‌های فیزیکی را در یک دفتر ضبط محلی از بین ببرد. اگر مالکیت دارایی در بلاکچین ذخیره و تایید شود، مالکان می‌توانند اعتماد کنند که سند آنها دقیق و به طور دائم ثبت شده است.
در کشورهای جنگ‌زده یا مناطقی که زیرساخت‌های دولتی یا مالی کمی دارند یا فاقد زیرساخت‌های مالی مناسب هستند و مطمئنا دفتر ثبت ندارند، اثبات مالکیت یک ملک تقریبا غیرممکن است. اگر گروهی از افرادی که در چنین منطقه‌ای زندگی می‌کنند، بتوانند از بلاکچین استفاده کنند، می‌توان خطوط زمانی شفاف و روشنی برای مالکیت دارایی آنان ایجاد کرد.[۱۴]
قراردادهای هوشمند
قرارداد هوشمند یک کد رایانه‌ای است که برای تسهیل، تایید یا مذاکره در خصوص یک قرارداد، می‌تواند در زنجیره بلوکی ساخته شود. قراردادهای هوشمند تحت مجموعه‌ای از شرایط عمل می‌کنند که کاربران با آن موافقت داشته باشند. هنگامی که این شرایط حاصل شد، شرایط توافق‌نامه به طور خودکار اجرا می‌شود.
مثلا یک مستاجر بالقوه مایل است با استفاده از یک قرارداد هوشمند، آپارتمانی را اجاره کند. صاحب‌خانه موافقت می‌کند که به محض پرداخت ودیعه مسکن توسط مستاجر، کد درب ورودی آپارتمان را به مستاجر بدهد. هر دو (هم مستاجر و هم صاحب‌خانه)، بخش مربوط به معامله خود را به قرارداد هوشمند می‌فرستند که در تاریخ شروع اجاره، کد درب را حفظ کرده و به طور خودکار و هم‌زمان با سپرده تضمینی، مبادله می‌کند. اگر صاحب‌خانه تا تاریخ اجاره کد درب را ارائه نکند، قرارداد هوشمند ودیعه را به مستاجر بازپرداخت می‌کند. این امر هزینه‌ها و فرآیندهایی را که معمولا با استفاده از دفتر اسناد رسمی، میانجی شخص ثالث یا وکلا مرتبط است، حذف می‌کند.[۱۵]
مزایا و معایب بلاکچین
با تمام پیچیدگی‌هایش، پتانسیل بلاکچین به عنوان شکل غیرمتمرکز ثبت سوابق، تقریبا بدون هر گونه محدودیتی است. از حریم خصوصی بیشتر کاربر و افزایش امنیت گرفته تا هزینه‌های پردازش کمتر و خطاهای کمتر، فناوری بلاکچین ممکن است به خوبی برنامه‌های کاربردی فراتر از موارد ذکر شده در بالا را داشته باشد. اما برخی از معایب نیز وجود دارد.
مزایا:
بهبود دقت با حذف دخالت انسان در راستی‌آزمایی، کاهش هزینه با حذف تایید شخص ثالث، دست‌کاری با توجه به تمرکز زدایی سخت‌تر می‌شود، تراکنش‌ها امن، خصوصی و کارآمد هستند، تکنولوژی شفاف.
ارائه یک جایگزین امن برای نظام بانکی و راهی برای ایمن‌سازی اطلاعات شخصی شهروندان کشورهای دارای دولت‌های ناپایدار یا توسعه نیافته.
معایب:
هزینه زیاد و قابل توجه فناوری مرتبط با استخراج بیت‌کوین، تراکنش‌های کم بر هر ثانیه، سابقه استفاده در فعالیت‌های غیرقانونی مانند وب تاریک، مقررات بسته به حوزه قضایی متفاوت و نامشخص است، محدودیت‌های ذخیره سازی داده‌ها.[۱۶]
کاهش هزینه‌ها
به طور معمول، برای تایید یک معامله، مشتری به بانک و برای امضای یک سند، به یک دفتر اسناد رسمی، یا برای اجرای مراسم ازدواج، به یک مسئول پول می‌دهد تا این کار را انجام دهد. بلاکچین نیاز به تایید شخص ثالث و همچنین هزینه‌های مرتبط با آنها را از بین می‌برد. به عنوان مثال، صاحبان کسب و کار هر زمان که پرداخت‌ها را با استفاده از کارت‌های اعتباری می‌پردازند، کارمزد کمی را متحمل می‌شوند. زیرا بانک‌ها و شرکت‌های پردازش‌کننده پرداخت‌ها، باید آن تراکنش‌ها را پردازش کنند. از سوی دیگر، بیت‌کوین قدرت مرکزی نداشته و کارمزد تراکنش‌هایش محدود است.[۱۷]
بلاکچین به زبان ساده چیست؟
بلاکچین به زبان ساده، یک پایگاه داده یا دفتر کل مشترک است. قطعات داده در ساختارهای داده‌ای به نام بلوک‌ها ذخیره می‌شوند و هر گره‌ای از شبکه، یک کپی دقیق از کل پایگاه داده دارد. امنیت تضمین شده است، مادام که شخصی سعی در ویرایش یا حذف یک ورودی در یک نسخه از دفتر داشته باشد، اکثریت این تغییر را منعکس نمی‌کنند و رد می‌شود.[۱۸]
چند بلاکچین وجود دارد؟
هر روزه تعداد بلاک‌چین‌های زنده، با سرعت فزاینده‌ای در حال افزایش است. تا سال ۲۰۲۲، بیش از ده هزار ارز دیجیتال فعال، مبتنی بر بلاکچین وجود دارد و صدها بلاکچین ارزهای غیر رمز نگاری شده دیگر نیز وجود دارد.[۱۹]
تفاوت بین یک بلاکچین خصوصی و یک بلاکچین عمومی چیست؟
یک بلاکچین عمومی، که به عنوان بلاکچین باز یا بدون مجوز نیز شناخته می‌شود، جایی است که هر کس می‌تواند آزادانه به شبکه بپیوندد و یک گره ایجاد کند. به دلیل ماهیت باز آنها، این بلاک‌چین‌ها باید با رمزنگاری و یک نظام اجماعی مانند اثبات کار (PoW) ایمن شوند.
از سوی دیگر، یک بلاکچین خصوصی یا مجاز، نیازمند تایید هر گره قبل از پیوستن است. از آنجایی که گره‌ها قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شوند، لایه‌های امنیتی نیازی به قوی بودن ندارند.[۲۰]
کلام آخر
با بسیاری از کاربردهای عملی این فناوری که در حال حاضر پیاده سازی و بررسی شده‌اند، بلاکچین در نهایت به دلیل بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال، نامی را برای خود دست و پا کرده است. به‌عنوان یک کلمه کلیدی در زبان هر سرمایه‌گذار در میان مردم کشور، بلاکچین می‌تواند عملیات تجاری و دولتی را دقیق‌تر، کارآمدتر، ایمن‌تر و ارزان‌تر و با واسطه‌های کمتر انجام دهد.
همان‌طوری که ما برای ورود به دهه سوم بلاکچین آماده می‌شویم، دیگر بحث این نیست که آیا شرکت‌های قدیمی به این فناوری دست پیدا می‌کنند یا خیر، بلکه این سوال مطرح است که چه زمانی به آن دسترسی می‌یابند. امروزه شاهد گسترش توکن غیرقابل تعویض (NFT ها) و توکن‌سازی دارایی‌ها هستیم. دهه‌های آینده دوره مهمی از رشد برای بلاکچین خواهد بود.[۲۱]
***************
[۱].
[۲]. Pay Pal
[۳]. Investopedia:
What Is a Blockchain?
A blockchain is a distributed database or ledger that is shared among the nodes of a computer network. As a database, a blockchain stores information electronically in digital format. Blockchains are best known for their crucial role in cryptocurrency systems, such as Bitcoin, for maintaining a secure and decentralized record of transactions. The innovation with a blockchain is that it guarantees the fidelity and security of a record of data and generates trust without the need for a trusted third party.
One key difference between a typical database and a blockchain is how the data is structured. A blockchain collects information together in groups, known as blocks, that hold sets of information. Blocks have certain storage capacities and, when filled, are closed and linked to the previously filled block, forming a chain of data known as the blockchain. All new information that follows that freshly added block is compiled into a newly formed block that will then also be added to the chain once filled.
[۴]. How Does a Blockchain Work?
A database usually structures its data into tables, whereas a blockchain, as its name implies, structures its data into chunks (blocks) that are strung together. This data structure inherently makes an irreversible timeline of data when implemented in a decentralized nature. When a block is filled, it is set in stone and becomes a part of this timeline. Each block in the chain is given an exact timestamp when it is added to the chain.
The goal of blockchain is to allow digital information to be recorded and distributed, but not edited. In this way, a blockchain is the foundation for immutable ledgers, or records of transactions that cannot be altered, deleted, or destroyed. This is why blockchains are also known as a distributed ledger technology (DLT).
First proposed as a research project in 1991, the blockchain concept predated its first widespread application in use: Bitcoin, in 2009. In the years since, the use of blockchains has exploded via the creation of various cryptocurrencies , decentralized finance (DeFi) applications , non-fungible tokens (NFTs) , and smart contracts.
[۵]. Blockchain Decentralization
Imagine that a company owns a server farm with 10,000 computers used to maintain a database holding all of its client’s account information. This company owns a warehouse building that contains all of these computers under one roof and has full control of each of these computers and all of the information contained within them. This, however, provides a single point of failure. What happens if the electricity at that location goes out? What if its Internet connection is severed? What if it burns to the ground? What if a bad actor erases everything with a single keystroke? In any case, the data is lost or corrupted.
What a blockchain does is to allow the data held in that database to be spread out among several network nodes at various locations. This not only creates redundancy but also maintains the fidelity
of the data stored therein if somebody tries to alter a record at one instance of the database, the other nodes would not be altered and thus would prevent a bad actor from doing so. If one user tampers with Bitcoin’s record of transactions, all other nodes would cross-reference each other and easily pinpoint the node with the incorrect information. This system helps to establish an exact and transparent order of events. This way, no single node within the network can alter information held within it.
Because of this, the information and history (such as of transactions of a cryptocurrency) are irreversible. Such a record could be a list of transactions (such as with a cryptocurrency), but it also is possible for a blockchain to hold a variety of other information like legal contracts, state identifications, or a company’s product inventory.
[۶]. Transparency
Because of the decentralized nature of Bitcoin’s blockchain, all transactions can be transparently viewed by either having a personal node or using blockchain explorers that allow anyone to see transactions occurring live. Each node has its own copy of the chain that gets updated as fresh blocks are confirmed and added. This means that if you wanted to, you could track Bitcoin wherever it goes.
For example, exchanges have been hacked in the past, where those who kept Bitcoin on the exchange lost everything. While the hacker may be entirely anonymous, the Bitcoins that they extracted are easily traceable. If the Bitcoins stolen in some of these hacks were to be moved or spent somewhere, it would be known.
Of course, the records stored in the Bitcoin blockchain (as well as most others) are encrypted. This means that only the owner of a record can decrypt it to reveal their identity (using a public-private key pair). As a result, users of blockchains can remain anonymous while preserving transparency.
[۷]. Bitcoin vs. Blockchain
Blockchain technology was first outlined in 1991 by Stuart Haber and W. Scott Stornetta, two researchers who wanted to implement a system where document timestamps could not be tampered with. But it wasn’t until almost two decades later, with the launch of Bitcoin in January 2009, that blockchain had its first real-world application.The Bitcoin protocol is built on a blockchain. In a research paper introducing the digital currency, Bitcoin’s pseudonymous creator, Satoshi Nakamoto, referred to it as “a new electronic cash system that’s fully peer-to-peer, with no trusted third party.”
The key thing to understand here is that Bitcoin merely uses blockchain as a means to transparently record a ledger of payments, but blockchain can, in theory, be used to immutably record any number of data points. As discussed above, this could be in the form of transactions, votes in an election, product inventories, state identifications, deeds to homes, and much more.
Currently, tens of thousands of projects are looking to implement blockchains in a variety of ways to help society other than just recording transactions for example, as a way to vote securely in democratic elections. The nature of blockchain’s immutability means that fraudulent voting would become far more difficult to occur. For example, a voting system could work such that each citizen of a country would be issued a single cryptocurrency or token. Each candidate would then be given a specific wallet address, and the voters would send their token or crypto to the address of whichever candidate for whom they wish to vote. The transparent and traceable nature of blockchain would eliminate both the need for human vote counting and the ability of bad actors to tamper with physical ballots.
[۸]. Blockchain vs. Banks
Blockchains have been heralded as being a disruptive force to the finance sector, and especially with the functions of payments and banking. However, banks and decentralized blockchains are vastly different.
To see how a bank differs from blockchain, let’s compare the banking system to Bitcoin’s implementation of blockchain.
[۹]. A- work hours aspect:
Banks: Hours openTypical brick-and-mortar banks are open from 9:00 am to 5:00 pm on weekdays. Some banks are open on weekends but with limited hours. All banks are closed on banking holidays.
Bitcoin: No set hours; open 24/7, 365 days a year.
[۱۰]. B- Transaction Fees
Banks:
۱- Card payments: This fee varies based on the card and is not paid by the user directly. Fees are paid to the payment processors by stores and are usually charged per transaction. The effect of this fee can sometimes make the cost of goods and services rise.
۲- Checks: can cost between $1 and $30 depending on your bank.
۳- ACH: ACH transfers can cost up to $3 when sending to external accounts.
۴- Wire: Outgoing domestic wire transfers can cost as much as $25. Outgoing international wire transfers can cost as much as $45.
Bitcoin: has variable transaction fees determined by miners and users. This fee can range between $0 and $50 but users have the ability to determine how much of a fee they are willing to pay. This creates an open marketplace where if the user sets their fee too low their transaction may not be processed.
[۱۱]. C- Transaction Speed:
Banks:
۱- Card payments: 24-48 hours
۲- Checks: 24-72 hours to clear
۳- ACH: 24-48 hours
۴- Wire: Within 24 hours unless international
۵- Bank transfers are typically not processed on weekends or bank holidays
Bitcoin: transactions can take as little as 15 minutes and as much as over an hour depending on network congestion.
[۱۲]. Know Your Customer Rules
Bank: Bank accounts and other banking products require «Know Your Customer» (KYC) procedures. This means it is legally required for banks to record a customer›s identification prior to opening an account.
Bitcoin: Anyone or anything can participate in Bitcoin’s network with no identification. In theory, even an entity equipped with artificial intelligence could participate.
[۱۳]. Ease of transfer:
Banks: Government-issued identification, a bank account, and a mobile phone are the minimum requirements for digital transfers.
Bitcoin: An internet connection and a mobile phone are the minimum requirements.
[۱۴]. Property Records
If you have ever spent time in your local Recorder’s Office, you will know that the process of recording property rights is both burdensome and inefficient. Today, a physical deed must be delivered to a government employee at the local recording office, where it is manually entered into the county’s central database and public index. In the case of a property dispute, claims to the property must be reconciled with the public index.
This process is not just costly and time-consuming it is also prone to human error, where each inaccuracy makes tracking property ownership less efficient. Blockchain has the potential to eliminate the need for scanning documents and tracking down physical files in a local recording office. If property ownership is stored and verified on the blockchain, owners can trust that their deed is accurate and permanently recorded.
In war-torn countries or areas that have little to no government or financial infrastructure, and certainly no Recorder’s Office, it can be nearly impossible to prove ownership of a property. If a group of people living in such an area is able to leverage blockchain, then transparent and clear time lines of property ownership could be established.
[۱۵]. Smart Contracts
A smart contract is a computer code that can be built into the blockchain to facilitate, verify, or negotiate a contract agreement. Smart contracts operate under a set of conditions to which users agree. When those conditions are met, the terms of the agreement are automatically carried out.
Say, for example, that a potential tenant would like to lease an apartment using a smart contract. The landlord agrees to give the tenant the door code to the apartment as soon as the tenant pays the security deposit. Both the tenant and the landlord would send their respective portions of the deal to the smart contract, which would hold onto and automatically exchange the door code for the security deposit on the date when the lease begins. If the landlord doesn’t supply the door code by the lease date, then the smart contract refunds the security deposit. This would eliminate the fees and processes typically associated with the use of a notary, a third-party mediator, or attorneys.
[۱۶]. Pros and Cons of Blockchain
For all of its complexity, blockchain’s potential as a decentralized form of record-keeping is almost without limit. From greater user privacy and heightened security to lower processing fees and fewer errors, blockchain technology may very well see applications beyond those outlined above. But there are also some disadvantages.
Pros
Improved accuracy by removing human involvement in verification. Cost reductions by eliminating third-party verification. Decentralization makes it harder to tamper. Transactions are secure, private, and efficient. Transparent technology.
Provides a banking alternative and a way to secure personal information for citizens of countries with unstable or underdeveloped governments
Cons
Significant technology cost associated with mining bitcoin. Low transactions per second. History of use in illicit activities, such as on the dark web. Regulation varies by jurisdiction and remains uncertain. Data storage limitations.
[۱۷]. Cost Reductions
Typically, consumers pay a bank to verify a transaction, a notary to sign a document, or a minister to perform a marriage. Blockchain eliminates the need for third-party verification and, with it, their associated costs. For example, business owners incur a small fee whenever they accept payments using credit cards, because banks and payment-processing companies have to process those transactions. Bitcoin, on the other hand, does not have a central authority and has limited transaction fees.
[۱۸]. What Is a Blockchain in Simple Terms?
Simply put, a blockchain is a shared database or ledger. Pieces of data are stored in data structures known as blocks, and each node of the network has an exact replica of the entire database. Security is ensured since if somebody tries to edit or delete an entry in one copy of the ledger, the majority will not reflect this change and it will be rejected.
[۱۹]. How Many Blockchains Are There?
The number of live blockchains is growing every day at an ever-increasing pace. As of 2022, there are more than 10,000 active cryptocurrencies based on blockchain, with several hundred more non-cryptocurrency blockchains.
[۲۰]. What’s the Difference Between a Private Blockchain and a Public Blockchain?
A public blockchain, also known as an open or permissionless blockchain, is one where anybody can join the network freely and establish a node. Because of their open nature, these blockchains must be secured with cryptography and a consensus system like proof of work (PoW).
A private or permissioned blockchain, on the other hand, requires each node to be approved before joining. Because nodes are considered to be trusted, the layers of security do not need to be as robust.
[۲۱]. The Bottom Line
With many practical applications for the technology already being implemented and explored, blockchain is finally making a name for itself in no small part because of bitcoin and cryptocurrency. As a buzzword on the tongue of every investor in the nation, blockchain stands to make business and government operations more accurate, efficient, secure, and cheap, with fewer middlemen.
As we prepare to head into the third decade of blockchain, it’s no longer a question of if legacy companies will catch on to the technology it’s a question of when. Today, we see a proliferation of NFTs and the tokenization of assets. The next decades will prove to be an important period of growth for blockchain.
